စိမ္းေတာက္ေတာက္ခံစားခ်က္နဲ႔ခါးသက္တဲ႔အိပ္မက္ရွည္ႏိုးတစ္၀က္နဲ႔ညနက္သြားတယ္ဟင္႔အင္း အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္မုန္းတယ္ပင္လယ္ေရပဲဆိုပါစို႔ ငန္မိတဲ႔ငါ႔အျဖစ္ အျပစ္ရွိတယ္ပဲထားေကာင္းကင္ႀကီးက စိမ္းသက္ေနပါလားဟင္႔အင္း အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္မုန္းတယ္ႏႈတ္ခမ္းသားခပ္ပါးပါးရဲ႕အေထ႔အေငါ႔ေတြသိမ္ေမြ႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔အရိုင္းကြက္ေတြဟင္႔အင္း အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္မုန္းတယ္သီကံုးထားတဲ႔ပုလဲေရာင္အတၱႀကိဳးကိုခပ္တင္းတင္းခ်ည္အျပင္ကမာၻထဲကိုေရာက္မလာခဲ႔နဲ႔ဦးဟင္႔အင္း အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္မုန္းတယ္ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္အၿပံဳးႏုႏုေတြကမာၻပ်က္ေအာင္ ခေလာက္ဆန္ေလာက္ဦးဟင္႔အင္း အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္မုန္းတယ္ႏုႏုႏြဲ႔ႏြဲ႔ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ကဗ်ာဆန္လိုက္ဦးအစြမ္းေရာက္ေနာက္ျပန္ဆြဲျခင္းေတြကိုလက္သည္းဖြက္လိုက္ဦးဟင္႔အင္း အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္မုန္းတယ္တိတိက်က်ၾကမ္းတမ္းေနတဲ႔ဟန္ေဆာင္မႈေတြနက္နက္နဲနဲေကာက္က်စ္ေနတဲ႔အတၱေတြဟင္႔အင္း အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္မုန္းတယ္ ။ ဆုျမတ္မုိး(29-Jul-13)

 စည္းေဘာင္မရွိတဲ႔အသိုက္အျမံဳတစ္ခုရဲ႕သင္းကြဲငွက္ေတြ တစ္ေယာက္တစ္လက္၀ိုင္းေလွာ္ခဲ႔တဲ႔ေလွဟာလည္း အခုေတာ႔ ဘယ္ဆီလွမ္းလို႔ ဘယ္ကမ္းကပ္မွန္းမသိ သည္းေျခပ်က္ေနတဲ႔ သကၠရာဇ္တစ္ခုကို ေန႔နဲ႔ညမွားေနတဲ႔ ေခတ္တစ္ခုက ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိေဘာင္ခတ္လို႔ ရြာျပင္ဖုိးေတာင္သူတဲက ရာဘာေစးျခစ္သံေတြၾကားရတယ္ အေနာက္အရပ္ နဲ႔ အလယ္ပိုင္းက ေဘာလံုးေတြလိမ္႔ဆင္းလာတယ္ တစ္က်ပ္ႏွစ္က်ပ္နဲ႔ ထမင္းငတ္တဲ႔ ပညာတတ္ေတြ ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ လူကုန္ကူးၾကမလား ဟြန္ဒီေတြသူေဌးျဖစ္တဲ႔ေခတ္မွာ ဟိုအေရး ဒီအေရး ဟိုဟာေၾကာင္႔ ဒီဟာေၾကာင္႔ ေျဖာင္႔ျဖဴးေနတဲ႔လမ္းကို ညၾကမ္းၾကမ္းမွာျဖတ္ၾကတယ္ ႏြံနစ္ေနတဲ႔ဘ၀ဆုိးေတြထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစားပြဲထိုးၾကတယ္ အေမေနမေကာင္းတာထက္ အိမ္ရွင္ၾကည္ျဖဴဖုိ႔အေရးၾကီးတယ္ ပါမစ္ ရွိတာမရွိတာထက္ UN Card ရဖုိ႔အေရးႀကီးတယ္ တရား၀င္တာမ၀င္တာထက္ အေနာက္ကိုေရာက္ဖုိ႔အေရးႀကီးတယ္ အႀကီးအငယ္ရွိတာမရွိတာထက္ ဘ၀အေနေခ်ာင္ဖုိ႔အေရးႀကီးတယ္ ေပၚပင္အႏုပညာနဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ေဆးထဆုိးမွ တန္း၀င္မယ္ ထိုသံုးလံုးေသာစကားကိုေျပာမွ […]

အသူတစ္ရာနက္တဲ႔ ေခ်ာက္တစ္ခုထဲကို ခဏခဏျပဳတ္က်ေနတဲ႔အခါဘ၀ဟာ ဆႏၵရဲ႕ေနာက္ကိုပဲ မခ်ိမဆန္႔လိုက္ေနရတဲ႔အခါသုညေတြခ်ည္းပဲ ထပ္ကာတလဲလဲ နားသြင္းခံေနရတဲ႔အခါတိမ္ျပာျပာေအာက္မွာ က်ိန္စာေတြသင္႔ေနတဲ႔အခါ၀ဲဂယက္ထဲမွာ ထပ္တလဲလဲႏွစ္ျမွပ္ခံထားရတဲ႔အခါသင္တုန္းဓားတစ္လက္နဲ႔ တစ္ဘ၀လံုးစုတ္ျပတ္သြားေအာင္အမႊန္းခံရတဲ႔အခါအမုန္းတရားတစ္ခုနဲ႔ လံုးလံုးပါးေအာင္ေျခဖ်က္ခံရေသာအခါစာနာမႈဆိုတဲ႔စကားလံုးနဲ႔ လိုက္ေလေ၀းေလျဖစ္ေသာအခါမ်က္ရည္ေတြအနည္က်ရင္း ေၾကာင္ေတာင္ကန္းသြားတဲ႔အခါေဖေဖာ္၀ါရီတစ္လလံုး ေသြးမိုးေတြရြာတဲ႔အခါႏုတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ခုထဲ သိမ္းဖြက္ခံရတဲ႔အခါျဖစ္တည္ျခင္းဆုိတဲ႔စကားလံုးနဲ႔ မသက္ဆုိင္ခ်င္ေတာ႔တဲ႔အခါယဥ္ေက်းမႈေတြရဲ႕ အျပင္စည္းကိုအပို႔ခံရတဲ႔အခါကမာၻဦးကစာရြက္စာတမ္းေတြလို ျခကိုက္ခံရတဲ႔အခါအဆိပ္လူးသိမ္ေမြ႔ျခင္းပ်ားရည္ကိုေသာက္သံုးရတဲ႔အခါလူယဥ္ေက်းေတြရဲ႕ခ်ိဳသာမႈေတြ ခါးသက္သက္ျဖစ္လာတဲ႔အခါငါဟာ ေတေလငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕အိပ္မက္ရိုင္းေတြပဲျဖစ္ခဲ႔သင္႔တယ္ ။